Eigenlijk zing ik pas een aantal jaren mantra´s en ik heb niet altijd mantra´s gezongen. In het begin vond ik er niet zoveel aan een beetje saai eigenlijk omdat ik eigenlijk alleen maar op mantra avonden kwam waar de mantra echt 108 keer werd gezongen.
En ik moest het echt leren waarderen nu na zoveel mantra's te hebben gezongen ga ik de klanken ervaren en kom doordat ik ook niet na kan denken in een vredevolle staat terecht.
Het is zoals voor mij het eten van olijven, ik vond ze echt niet lekker maar ben ze toch door blijven eten, ik moet het leren eten dacht ik. En nu: ik ben werkelijk dol op olijven!
Toch hebben andere muziekvormen nog steeds mijn voorkeur. Zo ook het geven van een droomconcert of soundmandala concerten.
Heerlijk improviseren met mijn stem en de klankschalen. Het geeft een aparte vibratie wanneer je stem meeresoneert met de klankschaal. Ook het zingen met de Nada Tarangini is heerlijk omdat het niet aan regels gebonden is.
Hieronder een klein impressie van het zingen in een klankschaal. Met dank aan Jan Bastiaansen die het tijdens een huiskamerconcertje heeft opgenomen.
For only a few years I am singing mantras and I didn't sing always mantras. In the beginning I didn't like it so much a little bit boring actually, also I visited mantra evening where the mantra was sang 108 times.
And I had to learn it to appriciate it and now after singing so many mantras, I experience the sounds of the mantras. Also by not able to think I am coming into a very peaceful state of being.
For me it is like eating olives, I didn't like them at all. But I kept on trying and now I love olives.
Still other musical expressions have my preference. So also like giving dreamconcerts and soundmandala concerts.
It is very nice to improvise with my voice and the singing bowls. It gives a very special vibration when your voice is resonating with the singing bowl.
Also the singing with the Nada Tarangini is wonderful because it is not bound by any rules.
Above a little impression.
